Altın Portakal’ın en çok merak edilen filmlerinden “Sivas” nihayet seyirci karşısına çıktı. Erkek dünyasının doğasını sert bir gerçekçilikle anlatan filmin yönetmeni Kaan Müjdeci, “Benim erkek dünyasıyla sorunum var” diye konuştu. Film gösterilirken bazı izleyiciler köpek dövüşü sahneleri nedeniyle salonu terk etti
Venedik Film Festivali’nden iki ödülle dönen “Sivas”, Türkiye prömiyerini Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali kapsamında AKM Aspendos Salonu’nda yaptı.
Yoğun bir ilgiyle karşılanan gösterimde yer bulmak imkansızdı. Salona getirilen sandalyeler de talebi karşılamayınca sinemaseverler, salonun merdivenlerini de komple doldurdu. Film sonrası söyleşide de manzara farklı değildi; salonu dolduran sinemaseverler, bir saati aşkın süre boyunca yönetmene sorularını yöneltti.
İlk filmini çeken genç yönetmen Kaan Müjdeci, temel olarak ‘erkek dünyası’yla sorunu olduğu belirtti:
“Erkeklerle problemim var, erkekleri dünya için problemli görüyorum. Kavgaları, savaşları çıkaranlar, erkekler. Film Yozgat’ta çekildi ama ‘Yozgatlı erkekler böyle’ anlamına gelmiyor. Yozgatlı, Norveçli; fark etmez. Film elbette pek çok açıdan benim ruh halimi de yansıtıyor. Bazı durumlarda arabesk, bazı durumlarda kararsız oluyorum. Mesela filmde bir yerde köpek, benim sevdiğim bir insanın yerine geçiyordu, başka yerde Ayşe karakterinde ortaya çıkıyordu sevdiğim insan. Benim içimdeki 3 yıllık değişimle birlikte filmin hali de hep değişti”
Yapım sürecinde bu değişiklikler dolayısıyla yaşadığı pişmanlıklar olup olmadığının sorulması üzerineyse Müjdeci, şunları söyledi:
“Senaryo sürecinde danışmanlarım vardı, birisi Önder Çakar’dı. Dedi ki ‘Önce bir hayal kur, hayalinden daha iyisini yaz, ondan daha iyisini çek, kurguda da daha iyisini yap”. Hayalim başkaydı, yazarken, çekerken ve kurgularken hep değişti. Aklıma gelen daha iyi fikirlerle hep gelişti”
Filmde bir köpekle bir çocuğun dostluğu anlatıldığı için yönetmene çocuklar ve hayvanlarla çalışmanın zorluğu da soruldu. Müjdeci, Aslan karakterini canlandıran küçük Doğan İzci ve diğer çocuklarla çalışırken dikkat ettiği noktaları şöyle anlattı:
“En başında senaryoyu yazdığım zamandan itibaren 1 ay çocuk psikiyatristiyle çalıştım; o yaştaki çocukların gerçek tepkilerini doğru verebilmek için. Çocuklarla kardeş gibiydik. Çekimler 8 hafta sürdü, 2-3 prodüksiyon değiştirdik ama bu da çocuklarla daha çok çalışmak için şansımız oldu. Anaokulu gibiydi; beni, öğretmenleri gibi görüyorlardı, sonra ‘abi’ durumuna geldi.
Doğan’la bir anlaşmamız vardı: 4 buçuk gibi hava kararıyordu, 4 buçuğa kadar Aslan’sın, sonra Doğan’sın diyorduk. Festivale getirmememizin sebebi de bu; burada olsa kendini Aslan gibi hissedecekti, psikolojisi bozulabilir”