Geçtiğimiz yaz lenfoma kanseriyle boğuşan ve hastalığı alt etmeyi başaran Özkan Uğur, hastalığı nasıl yendiğini anlattı.
Geçirdiği rahatsızlık sonrası hayata yeniden döndüğünü söyleyen Özkan Uğur; Sabah’tan Samet Özçelik’e hastalık sonrası yaşadıklarını ve planlarını anlattı…
Nasılsınız?
Çok iyiyim.
Lenfoma meselesi bitti mi? Nasıl başladı bu süreç önce onu anlatın isterseniz…
Kasığımda ufak bir beze oluştu. Fazla üstünde durmadım. Sonra doktora gösterdim. “Takip edelim” dediler. Daha sonradan ağrılı bir hale geldi o kitle. Biyopsi yapıldı. Anlaşıldı ki işin başındaymışız. Benimki yavaş seyirlilerin arasında en yavaş olanıymış.
Ne hissettiniz?
Tamam dedim, başımıza gelecekmiş. Yapacak bir şey yok. Hiç ah vah çekmenin de bir anlamı yok. Atlatacağız aslanlar gibi diyerek devreye girdim, gitarımı aldım, kapandım.
Nasıl kapandınız?
Odaya kapandım. Slide gitar öğrendim. O sırada Türkiye’de çok kötü olaylar oluyordu. Olaylar da benim moralimi bozuyordu. Moralimi nasıl yüksek tutacağım; vücudumla toplantı halindeydim. Vücudumun güney bölgesi nedir, doğu bölgesi nedir, batı nedir, ne haldedir, ne var, ne oluyor, nasıl derli toplu tutabilirim diye düşündüm. Doktoruma inandım… Allah’tan geç kalmamıştık. İlerlemiş olsaydı moralim bozulurdu, kötü hissederdim. Allah göstermesin kimseye…
‘Hayır demeyi öğrendim’
Gitarla kapanmak size iyi gelmiş…
En büyük meditasyon gitar… Meditasyon da değil, meditasyonda böyle şey yaparsın (ommm iimmm diye ses çıkarıyor). Gitar çalarken hiçbir şey düşünmüyorsun. Bu da en büyük ilacım oldu. Bütün gün odaya kapanıp tamamen kendimi ona verdim. ‘Tanrım beni baştan yarat’ dönemine girdim yani. Altı ay kadar sürdü…
Siz hastanedeyken dışarıda kıyamet kopuyordu. Nasıl bir histi o?
Kendi hayatımı düşünüyordum. İlacımı düşünüyordum, oh yavrum inşallah tümörler bilmem neler iyice yok olur diye… Kendime akil oldum. Hani akil insanlar yaptı ya toplantı, ben de kendi vücudumla akil toplantılar yaptım. Gittim geldim diyorum ya…
Hayata bakışınızda değişiklik oldu mu?
Değer yargılarım değişti. Hatta Ferrari’sini satan adam oluyorsun bir zaman sonra. (Gülüyor) Bir de hayır demek yoktu bende, her şeye evet! Memlekette de o şey pek yok. O bize de işlemiş, hayır diyemiyorsun; niye diyemiyorsun, ayıp mı olur, olmaz.
Hep böyle iyimser misiniz?
Çoğunlukla. Böyle kendimi daha rahat hissediyorum. ‘Batsın bu dünya’ diyen insanlar olduğu vakit etrafında, bitti. İstemiyorum negatif insan ben etrafımda… Böyle konuşmalar olunca da hemen oradan uzuyorum.
Oyunculuk ne durumda?
Ben aslında oyuncu olmak istiyordum. Anneme babama konservatuvar için çok yalvarmıştım. Neyse her işte bir hayır varmış. Yazdırmamaları da iyi olmuş; MFÖ olmazdı bugün.